اضطراب عامل سرگیجه است؟
به گزارش سرمایه گذاری ایکیوسی، بیشتر مردم در مقطعی احساس اضطراب می نمایند؛ تجربه ای که می تواند با مجموعه ای از علائم همراه باشد اما فراتر از احساسات گاه به گاه، بیش از 40 میلیون بزرگسال در ایالات متحده اختلالات اضطرابی را تجربه می نمایند.
به گزارش ایسنا، اضطراب مزمن با علائم بلندمدت همراه است اما اضطراب حاد حالت اضطرابی است که بسیاری از افراد قبل از ارائه در محل کار یا سایر موقعیت های منحصر به فرد تجربه می نمایند؛ هم اضطراب حاد و هم اضطراب مزمن می تواند شامل سرگیجه باشد.
انجمن روانپزشکی آمریکا، اضطراب را به عنوان یک واکنش طبیعی در تجربه انسانی تعریف می نماید که می تواند گاهی اوقات به عنوان یک واکنش مفید به استرس عمل کند.
در سطح ابتدایی، اضطراب راه بدن ما برای هشدار دادن به خطر است و ما را از محیط اطراف خود مطلع می نماید تا بتوانیم از موقعیت های تهدیدآمیز جان سالم به در ببریم. با این حال، فراتر از هدف اضطراب به عنوان یک تاکتیک بقا، اختلالات اضطرابی می توانند ناسازگاری ایجاد نمایند و ممکن است شامل تجارب عصبی مزمن، ترس و احساس اضطراب مفرط در زندگی روزمره شوند.
اختلالات اضطرابی شامل ترس بیش از حد، اختلالات هراسی و اختلال اضطراب فراگیر است. تخمین زده می گردد که تقریباً 30 درصد از بزرگسالان به نوعی اختلال اضطرابی مبتلا خواهند شد که اختلالات اضطرابی را به شایع ترین بیماری روانی تشخیص داده شده تبدیل می نماید.
زنان بیشتر از مردان دچار اختلالات اضطرابی می شوند. علائم اضطراب گسترده و از فردی به فرد دیگر فرق دارد اما اغلب شامل مشکل در خواب، احساس وحشت یا ترس، تپش قلب، حالت تهوع، درگیری فکری و سرگیجه است. جنبه مثبت آن این است که اختلالات اضطرابی به طور کلی قابل درمان هستند و این درمان ها می توانند بسیار موثر باشند.
سرگیجه یک اصطلاح کلی است که برای توصیف احساسات ناتوانی در حفظ تعادل استفاده می گردد و شامل احساس بی حالی، ضعف، بی ثباتی، غش کردن و احساس چرخش اشیا در اطراف شماست. سرگیجه عوامل زیادی دارد که یکی از آنها اضطراب است.
موارد متعددی وجود دارد که اضطراب می تواند منجر به سرگیجه گردد. این تغییرات از تغییرات سریع فشار خون که باعث ایجاد احساس سبکی در فرد می گردد تا شرایط گوش داخلی که می تواند یک رابطه چرخه ای بین اضطراب و سرگیجه ایجاد کند، متغیر است.
یک فرد ممکن است در خصوص یک تجربه سرگیجه قریب الوقوع احساس اضطراب کند. گوش داخلی که در توانایی بدن برای حفظ تعادل موثر است، می تواند تحت تاثیر هورمون های استرس مانند آدرنالین، هیستامین ها و کورتیزول قرار گیرد و منجر به ناتوانی موقت در تنظیم تعادل و موجب سرگیجه گردد.
این چرخه اضطراب در خصوص سرگیجه مکرر و تجربه سرگیجه می تواند به شدت استرس زا گردد. به همین علت، مهم است که در پی درمان مناسب باشید. درمان اضطراب ممکن است شامل مشاوره، دارو درمانی، فیزیوتراپی یا تغییر سبک زندگی باشد.
بسیاری از عادات سبک زندگی وجود دارد که می توان آنها را برای کاهش اضطراب و به نوبه خود، کاهش سرگیجه ناشی از اضطراب ترکیب کرد.
فکر مطلعی و مدیتیشن می تواند بدن را آرام کند، رژیم غذایی کامل و مغذی می تواند بدن شما را در برترین حالت خود نگه دارد و ورزش منظم نیز باعث افزایش اندورفین و کاهش هورمون های استرس گردد.
منبع: فرارو