مدرسه سازی را از پدرم آموختم - سرمایه گذاری ایکیوسی

در سن 81 سالگی با کوله باری از کارهای خیر دیده از جهان فرو بست. عشق به بچه ها را با تمام وجود احساس می کرد و 2 مدرسه به نام های فرزانه یک و فرزانه 2 از خود به یادگار گذاشت. صحبت از حاج محمد شریف فرزانه خیر نیک اندیشی است که همه در شمیران نام او را می شناسند. اما بعد از فوت پدر، کار خیر در خانواده فرزانه تمام نشد و پسر عظیم ایشان، یک مدرسه دیگر به یاد پدر به نام فرزانه 3 در شمیران احداث کرد و حالا نوه های حاج محمد شریف فرزانه هم کار خیر آن ها را دنبال می نمایند. وقتی کار خیر از نسلی به نسل دیگر ادامه پیدا می نماید مانند درختی است که سال های سال ریشه دوانده و کسی نمی تواند به راحتی آن را جدا کند.

خاطرات پدر

داوود فرزانه با اشاره به خاطرات پدر به پانا گفت: پدرم در سال 1310 در منطقه شمیران تهران به دنیا آمد. همواره در زندگی اش دست از تلاش و تلاش نکشید و در انجام کار خیر لحظه ای درنگ نمی کرد. حدود 20 سال پیش زمانی که در بسیاری از منطقه ها کشور از جمله شهر تهران احتیاج به مدرسه سازی بسیار احساس شد، پدرم با علاقه وافری که به مدرسه سازی و بچه ها داشت وارد این حوزه شد و 2 مدرسه هم به نام فرزانه یک و 2 در منطقه یک تهران محله (دربند و درآباد) احداث و مدرسه سوم خود را هم در نیاوران مراحل اولیه آن را شروع نموده بود اما عمرشان به ساخت آن کفاف نداد. پدرم عاشقانه به بچه ها مهر می ورزید و در مجامع دانش آموزی حضور داشت و ارتباط بسیار نزدیک و خوبی با بچه ها برقرار می کرد و هر از چند گاهی سری به مدارسش می زد و از نزدیک با بچه ها دیدار داشت. زمانی که خوشحالی را در وجود دانش آموزان مدارسش احساس می کرد از شادی آن ها بسیار خوشحال می شد. دانش آموزان هم او را بسیار دوست داشتند و حتی جشن تولد پدرم را هم در مدرسه برگزار می کردند.

کار خیر را از پدرم یاد گرفتم

این خیر مدرسه ساز اشاره نمود: سال ها قبل زمانی که وارد مدرسه پدر شدم، یکی از بچه ها با اینکه پدرم را نمی شناخت وقتی او را دید جوری در آغوشش گرفت که من به جای پدر از این صحنه متاثر شدم و در همان لحظه تصمیم گرفتم این کار را دنبال کنم. پدرم همواره این نکته را مد نظر داشت که بچه ها ما آینده کشور و میهن عزیزمان را می سازند و فراهم آوردن شرایط تحصیل برای فرزندان ایران امری لازم است، به همین علت زمانی که از بحث مدرسه سازی آگاهی پیدا کردند بدون درنگ شروع به کار کردند چون یکی از احتیاجهای اصلی کشور را تأمین شرایط تحصیلی مناسب برای دانش آموزان می دانستند. من هم بعد از فوت ایشان با یاری دخترم که مهندس معمار است طراحی مدرسه فرزانه 3 را شروع کردیم که یادگاری دیگری از ایشان به جا بماند.

شمیران علی رغم تصور عموم شرایط خوبی از لحاظ فضاهای آموزشی ندارد

وی اضافه نمود: در منطقه شمیران یا همان منطقه یک، به علت بافت قدیمی و فرسوده، مدرسه سازی از اهمیت به سزایی برخوردار است و یکی از دلایل پدرم برای ساخت مدرسه در منطقه شمیران هم همین موضوع بود. ایشان پروژه سوم خود را در نیاوران مراحل اولیه آن را شروع نموده بودند که متأسفانه عمرشان کفاف نداد و نتوانستند مدرسه خود را ببینند اما من راه پدر را دنبال کردم و مدرسه را به انتها رساندم. اکنون من به اسم یکی از اعضای مجمع خیرین مدرسه ساز شمیران، افراد متمکن را به این کار جذب و شرایط مدارس این منطقه را برایشان بازگو می کنم.

فرزانه در سرانجام افزود: دوست دارم و امیدوارم بتوانم جهت پدر را به همان قوت ادامه دهم زیرا همه انسان ها روزی از این جهان باید بار سفر خود را ببندند و تنها اعمال و کارهای نیک است که از انسان باقی می ماند و این کار را به همه افراد توصیه می کنم زیرا هیچ لذتی بالاتر از ساخت مدرسه و تماشا موفقیت دانش آموزان نیست.