12 احساس که از انیمیشن درون و بیرون 2 حذف شدند - سرمایه گذاری ایکیوسی

در یک کنفرانس مطبوعاتی پیکسار که خبرنگاران مجله اسکرین رنت در آن حضور داشتند، کارگردان درون و بیرون، کلسی مان و تهیه نماینده آن مارک نیلسن درباره هر احساس تازه که به عنوان امکان هایی برای فکر رایلی در درون و بیرون 2 در نظر گرفته شده بودند، صحبت کردند. علاوه بر پنج نفری که آن ها انتخاب کردند، در مجموع 12 احساسات دیگر هم تصور شده بودند که بسیاری از آن ها در مرحله طراحی شدن روی کاغذ باقی ماندند. وقتی درون و بیرون 2 اولین نمایش خود را داشت، بالاخره معین شد که کدام احساسات به این انیمیشن راه پیدا نموده اند.

درون و بیرون 2 دنباله فیلم اصلی سال 2015 است که در آن دختری جوان به نام رایلی به معنای واقعی کلمه با سری پر از احساسات بازی می کرد. با حضور ایمی پولر در نقش شادی، بیل هیدر در نقش ترس، میندی کالینگ در نقش انزجار، فیلیس اسمیت در نقش غم و لوئیس بلک در نقش خشم، گروه بازیگری این انیمیشن احساساتی را که نوجوانان در هنگام رشد و تغییر و تطبیق با موقعیت های تازه تجربه می نمایند، به زندگی آوردند.

12. شرم

شرم بیش از حد سنگین بود. شرم شخصیتی بود که در مراحل توسعه درون و بیرون 2 نسبتاً پیشرفت کرد. او در ابتدا قرار بود یکی از احساسات تازه مرکزی باشد که به فکر رایلی وارد می شود. با این حال، او در نهایت حذف شد، زیرا این احساس منفی چیزها را کمی بیش از حد پیش می برد. مان شرح داد که شرم تماشایی نبود و حفظ سبک اصلی فیلم درون و بیرون با چنین شخصیتی روی صفحه سخت بود. تصور احساس شرم که چیزها را به دنیایی تاریک در درون و بیرون 2 می برد و همه چیز را به هم می ریزد برای سازندگان این انیمیشن آسان بود. اگرچه هر یک از احساسات تازه دنباله پیکسار می خواستند برترین چیزها برای رایلی اتفاق بیافتد، با این حال این موضوع برای شرم صادق نبود؛ در عوض این احساس در جنبه منفی حس خود رایلی پیچیده شده و یک احساس فردی غیرضروری بود.

11. حسادت

حسادت موجود در فیلم ممکن است بیش از حد به حسادت حذف شده نزدیک باشد. حسادت یک احساس تازه دیگر بود که تا اولین نمایش درون و بیرون 2 پیش رفت، قبل از این که حذف شود. این شخصیت احتمالاً بسیار شبیه به حسادتی بود که در نسخه نهایی فیلم گنجانده شده است. هم پوشانی حسادت حذف شده با حسادت موجود در فیلم آن را تبدیل به شخصیتی زائد می کرد، بنابراین اگر این شخصیت باقی می ماند، احتیاج به تمایز وجود داشت. در حالی که حسادت بامزه و خوش نیت بود، اما می توانست نیرویی بسیار تاریک تر و خطرناک تر باشد.

احساس حسادت در درون و بیرون 2 تقریبا بی نقص بود. او به طور آشکار منفی نبود، اگرچه واضح بود که تمام این احساس ها می توانند به سادگی تبدیل به جنبه های فکری منفی شوند. از سوی دیگر، حسادت معمولاً چیزی شبیه به یک هیولای سبز بزرگ است. در خصوص رایلی، او ممکن است حسادت کند که دو برترین دوستش به یک دبیرستان دیگر می روند در حالی که او جا مانده است یا شاید او وقتی کسی دیگر به تیم هاکی پیوست و او نه، دچار حسادت می گشت.

10. گناه

احساس گناه در درون و بیرون 2 واقعاً چیز تازهی نمی بود. گناه ممکن است جایگزین خوبی برای شرم در درون و بیرون 2 باشد، زیرا گناه به طور ذاتی منفی نیست. گناه در حد اعتدال می تواند به کسی یاری کند که فرد بهتری باشد زیرا این احساس به آن ها اجازه می دهد زمانی که کاری اشتباه انجام داده اند را شناسایی نمایند و انگیزه ای برای جبران آن داشته باشند. از آن جا که رایلی در درون و بیرون 2 چند اشتباه مرتکب شد، این احساس می توانست بسیار مرتبط باشد. مشکل معرفی گناه در درون و بیرون 2 این است که رایلی قبلاً این احساس را در فیلم اول نشان داده بود. این احساس چیزی نیست که با بلوغ پیش بیاید، بلکه احساسی است که او به عنوان یک کودک نوپا وقتی که درست و غلط را یاد گرفت، توسعه داده بود. علاوه بر این، هر احساس فردی در فکر رایلی نشان می داد که او توانایی تجربه کردن گناه را دارد، بنابراین این شخصیت ممکن است مناسب نباشد.

9. عشق

رایلی قبلاً عشق را داشت. وقتی رایلی به بلوغ رسید، هیچ احساس مثبت تازهی به دست نیاورد. البته، این ویژگی با این مرحله از زندگی کاملاً مناسب است، اما به نظر می رسد که پیکسار در ابتدا سعی کرد بعضی از شخصیت های احساسی را معرفی کند که چیزی کمی شادتر به داستان بیاورند. عشق ممکن است شخصیتی شیرین باشد که شادی بلافاصله به او علاقه مند می شد. با این حال، تصور این که این موضوع به سرعت پیچیده شود، آسان است. در حالی که بلوغ قطعاً نحوه تجربه عشق را تغییر می دهد، این یک احساس منحصر به سال های اولیه نوجوانی نیست. رایلی در فیلم اول درون و بیرون والدینش را دوست داشت و تا 12 سالگی چندین علاقه مندی دیگر هم برای خود برگزیده بود. مانند گناه، ممکن است شرح دادن این که چرا یک احساس عشق فقط در شروع بلوغ به مقر می رسد، سخت باشد.

8. غرور

غرور می تواند چیزی خوب یا بد باشد. غرور یک احساس جالب در درون و بیرون 2 می بود، زیرا این یکی دیگر از احساس هایی است که بسته به شخصیت می تواند منفی یا مثبت باشد. رایلی نسبت به توانایی خود به عنوان یک بازیکن هاکی در درون و بیرون 2 بسیار مغرور است و این بخشی از چیزی است که به او اعتماد به نفس می دهد. با این حال، اگر یک شخصیت غرور چیزها را بیش از حد پیش می برد، رایلی ممکن بود تمایلی به گوش دادن و یادگیری چیزهای تازه یا اعتراف به اشتباهات خود نداشته باشد.

به عقیده بسیاری به نظر می رسد احساس غرور برای درون و بیرون 2 الزامی بود و قطعاً با داستان موجود مناسبت داشت. گفتن این که چرا این احساس حذف شد، سخت است، اما ممکن است دوباره به این علت باشد که ارتباط زیادی با بلوغ نداشت. غرور می تواند در هر سنی یک مشکل باشد، بنابراین مهم تر بود که بر شخصیت های احساسی تمرکز کنیم که چیزی تازه به زندگی رایلی بیاورند.

7. امید

امید می توانست ضد اضطراب باشد. امید یک احساس مثبت دیگر است که می توانست روشنایی را به درون و بیرون 2 بیاورد. با این حال، دوباره مسئله ای در تمایز این شخصیت از یکی از احساسات موجود رایلی وجود داشت. شادی اساسا امید را در بر می گیرد، زیرا خوش بینی ابدی او در واقع همان چیز است. در حالی که او در درون و بیرون و درون و بیرون 2 لحظاتی از ناامیدی دارد، حالت طبیعی شادی بسیار امیدوارانه است.

با این حال، به عنوان یک احساس پیچیده تر در درون و بیرون 2، امید ممکن است به عنوان راهی برای جمع کردن شخصیت های احساسی موجود مناسب می بود. اضطراب چیزی شبیه به یک ضدقهرمان در درون و بیرون 2 بود، اما انگیزه اصلی او محافظت از رایلی در برابر همه چیزهایی بود که ممکن است اشتباه پیش بروند. امید می توانست ضد این باشد، شاید کسی که در نهایت اضطراب را آرام می نماید می توانست امید باشد و نه شادی.

6. شادن فروید

شادن فروید می توانست یک افزودنی کمدی باشد. شادن فروید یک کلمه آلمانی است به معنای لذت بردن از بدبختی دیگران. این احساس بدون شک سرگرم نماینده بود اگر به درون و بیرون 2 می رسید. شادن فروید به جای این که یک شخصیت احساسی باشد که همواره حضور دارد، ممکن است شخصیتی باشد که گاهی ظاهر می شود، مانند نوستالژی، مثلاً وقتی دوستان رایلی در حال بازی هاکی به طور کمدی زمین می خورند. نگرانی در خصوص شادن فروید این است که می تواند یک احساس نسبتاً نامهربان باشد و او به شکلی خاص برای داستان کلی مهم نبود. اگر انتخاب بین شادن فروید یا نوستالژی بود، منطقی است که پیکسار دومی را انتخاب کند، زیرا احساس قدیمی کوچک تغییراتی را که رایلی باید در آینده منتظر آن باشد، پیش بینی می کرد.

5. سوءظن

سوءظن می توانست با اضطراب هماهنگ باشد. احساس سوءظن می توانست در درون و بیرون 2 خوب جا بیفتد، زیرا این احساس برای محافظت از فرد است، اما گاهی اوقات می تواند به مشکل منجر شود. از نظر داستان درون و بیرون 2، رایلی ممکن است به دوستانش مشکوک شود و آن ها را بیشتر از خود دور کند یا شاید او از این که هم تیمی بزرگترش، وال، فقط تظاهر به دوست بودن با او می نماید و در واقع کوشش های او برای پیوستن به تیم را خراب می نماید، ترسیده باشد. البته، چنین ترسی قبلاً به وسیله اضطراب یا ترس در درون و بیرون 2 به خوبی پوشش داده شده بود، زیرا این دو همواره نگران افراد اطرافشان بودند. در حالی که سوءظن ممکن است نسخه ای پیچیده تر از این احساسات باشد، احتیاجی به آن در داستان نهایی نبود.

4. شجاعت

درون و بیرون 2 می توانست به جنبه تاریک شجاعت بپردازد. احساس شجاعت می توانست تغییرات زیادی برای درون و بیرون 2 به همراه داشته باشد. یک احساس معمولاً مثبت دیگر یعنی شجاعت ممکن بود احساسات منفی مانند اضطراب را متعادل کند، زیرا مانند امید، این احساس به رایلی یاری می کرد تا با ناشناخته ها روبرو شود به جای این که به طور وسواسی برای آن آماده شود. با این حال، شجاعت ممکن بود در نهایت با رویارویی بزرگ شادی با اضطراب تداخل داشته باشد.

بعلاوه جالب است که در نظر بگیریم چگونه شجاعت ممکن است به عنوان یک احساس منفی ارائه شود. اگرچه شجاعت اغلب چیز خوبی است، گاهی اوقات می تواند بیش از حد پیش برود و منجر به تصمیمات عجولانه شود. این در دوران بلوغ رایج است و در درون و بیرون 2 به خوبی به تصویر کشیده شده است، به ویژه زمانی که رایلی به دفتر مربی خود نفوذ می نماید. البته، این لحظه بدون شجاعت نیز به همان میزان تأثیرگذار بود، بنابراین این شخصیت به وضوح غیرضروری بود.

3. طمع

طمع واقعاً با داستان رایلی سازگار نیست. رایلی در درون و بیرون شخصیت به خصوص طمع کاری نبود، اما بخشی از مضمون درون و بیرون 2 این بود که انسان ها پیچیده هستند. این امکان وجود دارد که طمع یکی از شخصیت های اصلی احساسات در دنباله های بعدی باشد، اما باز هم به نظر می رسد که این یکی از احساساتی است که می آیند و می روند. همه گاهی اوقات طمع را تجربه می نمایند، اما هیچ چیز در داستان وجود ندارد که لزوماً به این شخصیت وابسته باشد. شاید رایلی در نسخه ای از درون و بیرون 2 که شامل شخصیت طمع بود، با یک دوستی طمع کارانه رفتار می کرد و سعی می کرد یکی از دوستانش را برای خود نگه دارد. به جز این، تصور این که چگونه این موضوع جا می افتاد، سخت است.

2. شگفتی

شگفتی نیز به حسادت در درون و بیرون 2 نزدیک می شد. شگفتی قطعاً می توانست برای رایلی قابل اجرا باشد، زیرا او در کمپ هاکی در درون و بیرون 2 از توانایی های دختران بزرگ تر شگفت زده شده بود. اگر شخصیتی به این احساس اختصاص داده شده بود، ممکن است با بی حوصلگی خوب کار می کرد، کسی که می خواست شگفتی را سرکوب کند تا بی تفاوت و بی اعتنا به نظر برسد. البته، حسادت شبیه به چیزی بود که یک شخصیت احساس شگفتی در درون و بیرون 2 می توانست باشد. همان طور که قبلاً گفته شد، حسادت بیشتر شبیه تحسین بود، به جز این که افراد و چیزهایی که او تحسین می کرد، او را وادار می کردند که آن چیزها را برای خود بخواهد. شگفتی با این موضوع هماهنگ است، بنابراین حذف این شخصیت احتمالاً حرکت درستی بود.

1. افسردگی

افسردگی می توانست غم را کمی بیشتر کند. افسردگی می توانست به سرعت به یک نیروی تاریک در درون و بیرون 2 تبدیل شود. این شخصیت با احساسات تازه فیلم و بقیه هماهنگ بود، زیرا آن ها با ادامه تأثیر منفی اضطراب بر رایلی قوی تر می شدند. البته، مانند شرم، ممکن است تماشای احساس افسردگی هم چندان جالب نباشد. علاوه بر این، افسردگی نمونه دیگری از یک احساس حذف شده است که به وسیله یک شخصیت موجود زائد شده است. غم قطعاً می توانست بسیار افسرده نماینده شود و فیلم اول درون و بیرون قبلاً اهمیت پذیرش این احساس را به جای سرکوب آن پوشش داده بود. افسردگی نمی توانست چیزی تازه به داستان ارائه دهد. بنابراین، مانند همه شخصیت های احساسی شناخته شده که از درون و بیرون 2 حذف شدند، افسردگی هم بهتر بود که حذف شود.

منبع: screenrant