خرده روایت های شنیدنی از آشپز تیم ملی - سرمایه گذاری ایکیوسی

در اسناد منتشرشده علی رستم منش 50 میلیون تومان پاداش گرفته و رقمی نزدیک به 850 یورو هم پول توجیبی. مجموع این ارقام باعث شده تا جمع دریافتی او از صعود تیم ملی به جام دنیای 75 میلیون تومان لحاظ گردد. در این پرونده نام آشپز تیم ملی به خاطر مسائل اقتصادی مطرح شده، ولی پیش تر، داستان حضور آشپز در اردوی تیم ملی دلایل تغذیه ای داشته است. هر چند در همین فدراسیون هم قبلا رسانه هایی که مخالف عزیزی خادم بودند، از فردی به نام آقای ش در اردوی تیم ملی نام برده بودند که آشپز نبوده، ولی با نام و عنوان آشپز در اردوی تیم ملی حاضر بود. شایعات درباره آقای ش هم متعدد بود. عده ای می گفتند رمال است و عده ای دیگر می گفتند یکی از شرکای تجاری آقای رئیس است که قرار است پروژه کمپ تیم ملی را به دست بگیرد. به هر روی، شرایط آقای ش مثل پاداش های علی رستم منش تعیین نشد.

داستان آشپز در تیم ملی فوتبال ایران، اما روایت های مجذوب کننده تری دارد که به سال های دور می رسد. برای شروعش می توان به جام دنیای 1978 آرژانتین رجوع کرد که در آن موقع، فدراسیون فوتبال یکی از معروف ترین آشپز های تهران را به آرژانتین برد تا مشکل تغذیه ای برای بازیکنان به وجود نیاید. علت این تصمیم احتمالا به خاطر اتفاقات بازی های آسیایی 1970 بود که ملی پوشان با خوردن مرغ مسموم تایلندی ها، راهی بیمارستان شدند. ملی پوشان ایرانی در جام دنیای 1978 روایت نموده اند سفره شان چنان رنگ داشته که بازیکنان سایر تیم ها چشمشان به میز غذای ایرانی ها بوده است.

بعد از آن دیگر خبری از اتفاقات مرتبط با نقش آشپز در تیم ملی مخابره نشد تا این که زمان بازی های ارتش دنیا در ایتالیا رسید. ایران در این رقابت ها که سال 1995 برگزار گردید، چندین ستاره سرشناس از جمله علی دایی را به همراه داشت، ولی غذای ایتالیایی چنان ذائقه بازیکنان را به هم ریخته بود که آصفی، سفیر وقت ایران در ایتالیا، به آشپز سفارت دستور داده بود برای بازیکنان غذا بپزد و بفرستد.

توجه به حضور آشپز ایرانی در تیم ملی فوتبال از زمان حضور برانکو ایوانکوویچ به عنوان سرمربی جدی تری شد. او برای جام ملت های 2004 و جام دنیای 2006 ابوالفضل جمشیدی یکی از برترین آشپز ها را به اردوی تیم ملی فراخواند. جمشیدی تا مدت ها به عنوان آشپز اصلی در تیم ملی فعالیت کرد و بازیکنان هم دستپختش را دوست داشتند. همکاری او با تیم ملی در زمان کارلوس کی روش هم ادامه داشت؛ به طوری که او را به صورت اختصاصی به اردوی تیم ملی در اندونزی بردند تا برای شاگردان کی روش پخت وپز کند.

جمشیدی که سن وسالی از او گذشته، چند وقت پیش در مصاحبه با ایانا به نکات درخور توجهی درباره آشپزی برای بازیکنان تیم ملی اشاره نمود: در حین مسابقات نکات متعدد و مهمی باید رعایت گردد. به طور مثال در روز بازی از هیچ ادویه ای - حتی به مقدار اندک - در غذای ملی پوشان استفاده نمی کنیم تا مبادا فشار خون آن ها در جریان مسابقه دچار نوسان گردد. بعلاوه این رژیم در خصوص روغن غذا نیز رعایت می گردد تا آنجا که در غذای ملی پوشان از روغن نیز خیلی کم - که آن هم روغن زیتون است - استفاده می گردد. ملی پوشان در روز بازی از خوردن هر گونه خورش نیز منع هستند و در کنار انواع کباب، باید برای آن ها اسپاگتی و پوره سیب زمینی طبخ گردد.

یکی از نکات شایان توجه درباره کار این آشپز ایرانی محافظت دقیق از غذای ملی پوشان است: قبل از شروع برنامه غذاخوری، نمونه ای از تمام خوراکی ها (به مقدار یک فنجان) را از روی میز برداشته و به مدت 24 ساعت در یخچال هتل نگهداری می گردد تا در صورت بروز مسمومیت، امکان آنالیز و کشف غذای مسموم در آزمایشگاه وجود داشته باشد.

او بعلاوه در خصوص تقاضا های خارج از برنامه بعضی ملی پوشان هم گفته است: عده ای می خواهند تا دور از چشم بقیه برایشان ته دیگ بگذارم، اما چون خودشان هم مصلحت ورزشی برنامه را می دانند، با شوخی و بگوبخند، دستشان را از ته دیگ خالی می گذارم!

غالبا سایر نفراتی که به عنوان سرمربی در تیم ملی مشغول به خدمت شده اند، دغدغه آشپز را داشته اند؛ مربیان تیم های جوانان و امید هم برای تیم تحت راهنماییشان از آشپز های ایرانی استفاده نموده اند. حتی زمانی که راهنمایی تیم ملی در دستان محمد مایلی کهن بود، او هم با خودش از تهران آشپزی به همراه تیم ملی به کره جنوبی برد تا اتفاقات ملاقات با کره شاقتصادی که شایعه شده سه نفر از ملی پوشان اسیر مسمویت غذایی شدند، برایش تکرار نگردد.