درمانی نو برای مبارزه با سرطان مغز - سرمایه گذاری ایکیوسی

به گزارش ایسنا و به نقل از ییل نیوز، گروهی از محققان دانشگاه ییل و دانشگاه کنتیکت یک درمان مبتنی بر نانوذرات ایجاد نموده اند که چندین عامل در گلیوبلاستوما (یک نوع تهاجمی و کشنده سرطان مغز) را مورد هدف قرار می دهد.

درمان تازه از نانوذرات چسبنده زیستی استفاده می نماید که به محل تومور می چسبند و سپس به آرامی اسیدهای نوکلئیک پپتیدی سنتز شده ای را که حمل می نمایند آزاد می نمایند. این اسیدهای نوکلئیک پپتیدی میکرو آر.ان.ای های(یعنی رشته های کوتاه آر. ان. ای که در بیان ژن نقش دارند) خاصی را مورد هدف قرار می دهند. به طور خاص، آن ها به سمت نوعی از میکرو آر.ان.ای با بیان بیش از حد به نام oncomiRs که به تکثیر سلول های سرطانی و رشد تومور منجر می گردد، راهنمایی می شوند.

هنگامی که اسیدهای نوکلئیک پپتیدی به oncomiRها متصل می شوند، فعالیت تحریک نماینده تومور را متوقف می نمایند. در این مطالعه محققان آزمایشگاه های پروفسور مارک سالتزمن از ییل و رامان باهال از دانشگاه کنتیکت با یکدیگر همکاری کردند. به گفته محققان، برخلاف کوشش های مشابهی که در یک زمان تنها یک oncomiR را هدف قرار می دهند، این درمان دو مورد را مورد هدف قرار می دهد و همین امر باعث می گردد تأثیر آن بر سلول های سرطانی قوی تر گردد. موش های آزمایشی که این درمان را دریافت کردند، به طور قابل توجهی بیشتر از موش های کنترل شده زنده ماندند.

سالتزمن گفت: این درمان می تواند هر دو هدف را همزمان از بین ببرد و سبب افزایش بقا گردد. این نتایج برترین نتایجی است که تا به حال در این نوع تومور مغزی تهاجمی دیده ام. یکی از چالش های توسعه این درمان، طراحی عوامل ضد سرطان موسوم به antimiRs بود، به طوری که دو نوع مختلف بتوانند در یک نانوذره قرار گیرند.

باهال، گفت: ما تمام این ترکیبات را سنتز کردیم و به این ایده رسیدیم که لازم نیست هر بار یک oncomiR را هدف قرار دهید. اکنون می توانیم درباره چندین هدف oncomiR فکر کنیم. در این مطالعه محققان oncomiR های معروف به miR-10b و miR-21 را هدف قرار دادند که هر دو در گلیوبلاستوما بسیار رایج هستند. با این حال، درمان های آینده را می توان به راحتی برای بیماران خاص طراحی کرد.

سالتزمن این درمان را تداخل دو فناوری می نامد. او گفت: یکی فناوری نانوذرات چسبنده زیستی است که ما قبلاً توسعه داده بودیم و آن را با این فناوری اسید نوکلئیک پپتیدی که رامان توسعه داده بود، تلفیق کردیم.

یافته های این مطالعه در مجله Science Advances منتشر شده است.